اگر شنیدید که جدیدا بیت استریم سرویس میدن، معنیش یک نوع ارائه سرویس اینترنت ADSL/VDSL/FTTH هست که به مشتریان این امکان رو میده که روی خطوط تلفن اصطلاحا فیبر نوری، از یک شرکتی غیر از خود مخابرات سرویس بگیرند. برای مشتری نهایی تنها فرق محسوس احتمالا افزایش حق انتخاب خواهد بود.
و اما توضیحات بیشتر:
برخی افراد وقتی برای دریافت ADSL اقدام می کنند بهشون گفته میشه که تلفن شما رو خط فیبر نوری هست و فقط از مخابرات میتونید ADSL بگیرید. اما حالا قراره قراره برخی شرکت ها مثل شاتل و آسیاتک، سرویس های بیت استریم راه اندازی کنند و مشتریانی که قبلا نمیتونستند از این شرکت ها سرویس بگیرند الان میتونن. در این نوشته سعی می کنم اندکی توضیح غیرفنی بدم که بیت استریم چیست و چه اتفاقی میافته؟
شما یک خط تلفن دارید که دو تا سیم داره. این جفت سیم از مرکز مخابراتی تا خونه شما کشیده شدند. زوج سیم‌های چندصدتا مشترک باهمدیگه توی یک کابل ضخیم از مرکز مخابراتی میان میرسن به باکس مخابراتی سر کوچه (به اون جعبه، کافو گفته میشه). از اون باکس مجدد پخش میشن به ساختمان‌های کوچه. وقتی درخواست ADSL میدید، تو مرکز مخابراتی خط سیم‌های تلفن شما به دستگاه اون شرکت اینترنتی وصل میشن و اینترنت روی خط تلفن میرسه دست شما. به این وصل کردن اصطلاحا رانژه کردن میگن.
مشکل وقتی ایجاد میشد که مخابرات به جای اون کابل زخیم سیمی، مرکز مخابراتی رو با یک کابل فیبر نوری وصل میکرد به کافو. در این صورت دیگه خط شما رو نمیشد تو مرکز مخابراتی رانژه کرد و نمیتونستید از شرکت دیگه‌ای جز مخابرات اینترنت بگیرید.
اما در بیت استریم چه اتفاقی میافته؟
به طور کلی در بیت استریم منابع یک شرکت مخابراتی با شرکت‌های دیگه به اشتراک گذاشته میشه. شرکت های مخابراتی منابعی که دارند رو باهمدیگه به اشتراک میگذارن و اجازه میدن که در قسمت هایی از شبکه، یک شرکت دیگه از هم منابع موجود بهره برداری کنه. یک شرکت مخابراتی (مثلا شرکت مخابرات ایران) قبلا یک شبکه مخابراتی ساخته. یعنی یک جاهایی فیبرکشی کرده. مرکز مخابراتی تاسیس کرده. باکس های مخابراتی نصب کرده. به خونه مشترکین سیم کشی کرده و… حالا وقتی یک شرکت دیگه ای میخواد به مشتری نهایی سرویس بده دیگه لازم نیست حتما خودش دوباره این کارها رو تکرار بکنه. میتونه از قسمتی از شبکه مخابراتی شرکت های دیگه استفاده بکنه و به مشتری سرویس دهی بکنه.
در مدل بیت استریم فعلی که قراره اتفاق بیافته تجهیزات شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی، توی کافو نصب میشه و از اونجا سرویس‌دهی میکنه. فرآیند رانژه داخل اون جعبه مخابراتی اتفاق میافته و اون محدودیت قبلی دور زده میشه. اینجوری چون طول سیم مسی کاربر کم میشه میتونه سرعت بالاتر بگیره. بعدش هم اگر کافو از نوع فیبرنوری باشه هم مشکلی پیش نمیاد و میشه روش سرویس داد.
مزایا برای کاربران عادی:
- افزایش سرعت و کیفیت سرویس‌ها (البته سرعت سرویس به موارد دیگه ای هم بستگی داره و بیت استریم گرفتن لزوما به معنای بهتر بودن سرویس نسبت به اینترنت خود مخابرات نیست)
- امکان دریافت سرویس بر روی خطوط فیبر نوری
- حق انتخاب بیشتر در نوع سرویس و شرکت سرویس دهنده
مزایا برای شرکت‌های مخابراتی:
- دسترسی به مشتریان بیشتر
- کاهش هزینه های سرویس دهی
- امکان افزایش کیفیت سرویس دهی و فروش بیشتر
انواع بیت استریم:
- Handover at DSLAM (ظاهرا فقط این مدل قراره تو ایران اجرا بشه)
- Handover at Transferring Pop
- Handover at IP Level
این هم تعریف ویکیپدیا از بیت استریم:
Bit-stream access refers to the situation where a wireline incumbent installs a high-speed access link to the customer’s premises (e.g., by installing ADSL equipment in the local access network) and then makes this access link available to third parties, to enable them to provide high speed services to customers. This type of access does not entail any third-party access to the copper pair in the local loop.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bit-stream_access
یه سری لینک راجع به این :
مصوبه 260 سازمان تنظیم مقررات در خصوص بیت استریم
https://en.wikipedia.org/wiki/Bit-stream_access
https://www.wholesale.telecomitalia.com/en/faq-bitstream_en
این مطلب به مرور تکمیل شود …
اگر شما توضیح و کامنت بیشتری دارید حتما نظر خودتون رو ارسال کنید.